ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ: ‘’ Ως πότε θα πορευόμαστε προσμένοντας κάποιο θαύμα ‘’

Δεινή είναι η οικονομική πραγματικότητα στη χώρα μας. Οι πάντες σχεδόν συμφωνούν ότι, ακόμη και ύστερα από όλες αυτές τις συγκλονιστικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία τρία χρόνια, παρά το σοκ και τον πόνο που έχουν προκαλέσει και που συνεχίζουν να προκαλούν αμείωτα, δεν διακρίνεται κανένα φως στην άκρη του τούνελ. Οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο.

Αντιμέτωπη με τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής βρίσκεται η κυβέρνηση. Η έλευση της τρόικας προμηνύει νέα μέτρα. Η κυβέρνηση ξεκινά από χειρότερη αφετηρία, καθώς τα όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν στην Κύπρο θα επηρεάσουν αρνητικά, εμμέσως πλην σαφώς, και την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη , παρά την εικόνα φαινομενικής ομαλότητας που προσπαθεί να εκπέμψει το Μαξίμου και το υπουργείο Οικονομικών.  Για μια ακόμη φορά , οι συγκυβερνώντες κάνουν την  ανάγκη επιβίωσής τους φιλοτιμία. «Βαφτίζοντας το ψάρι κρέας» , το χαράτσι στα ακίνητα αντικαταστάθηκε με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, ο οποίος όμως για φέτος θα εισπραχθεί πάλι από τη ΔΕΗ. Προφανώς, με την αλλαγή ονομασίας του φόρου αλλά με τη διατήρηση του ίδιου εισπρακτικού μηχανισμού και με τη μείωση των συντελεστών και τη θέσπιση αφορολόγητου πιστεύουν, ότι θα επανακτήσουν την κλονισμένη αξιοπιστία τους.

Καμία από τις πρωτοβουλίες, που έχουν εξαγγελθεί σχετικά με την επανεκκίνηση της οικονομίας, δεν έχει υλοποιηθεί. Η χώρα παραδίνεται  αμαχητί στους δανειστές. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει ενσωματωθεί πλήρως στις ακραιφνώς φιλομνημονιακές δυνάμεις. Κι ενώ τις τελευταίες εκλογές τις κέρδισε προτάσσοντας την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης των αδιέξοδων όρων του μνημονίου, στη συνέχεια , κι όπως τα όσα συμβαίνουν στη χώρα σαφώς αποδεικνύουν, εγκατέλειψε κάθε έννοια αυτής και υλοποιεί μια οικονομική πολιτική αντίθετη προς τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Να υπενθυμίσουμε ότι, μεταξύ άλλων, θα διαπραγματευόταν:

Την αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των πολυτεκνικών επιδομάτων στα επίπεδα, που ήταν το 2009 και των ειδικών μισθολογίων αστυνομικών και των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας.

Την επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα επιπλέον χρόνο.

Τη σταθεροποίηση δηλ. τη μη περαιτέρω μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

Τη μείωση των φορολογικών συντελεστών: μείωση του φόρου για νομικά πρόσωπα, εταιρείες και επιχειρήσεις στο 15% από το 2013. Άμεση μείωση του ΦΠΑ για την εστίαση στο 9%. Σταδιακή μείωση του υψηλού συντελεστή ΦΠΑ από το 23% στο 19%, του μεσαίου από 19% στο 9% και του χαμηλού από το 6,5% στο 5%. Μείωση του ανώτατου συντελεστή για τα φυσικά πρόσωπα στο 32%.

Την ένταξη σε ειδικό καθεστώς, για τρία χρόνια τουλάχιστον, του πλεονάζοντος προσωπικού σε οργανισμούς του Δημοσίου.

Την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

Όσον αφορά την ανεργία, που αποτελεί και το μεγαλύτερο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, ο πρωθυπουργός  είχε προεκλογικά δεσμευθεί για τουλάχιστον 150 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας , έως τα μέσα του 2013 και διπλάσιες το 2014 , με την εκταμίευση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, που υπολογίζονται στα 12,5 δις ευρώ , καθώς και την αξιοποίηση των ευρω-ομολόγων για έργα υποδομής. Το ποσοστό της ανεργίας , σύμφωνα με προβλέψεις των ειδικών , στα τέλη του χρόνου θα αγγίξει το 30%, ενώ για τους νέους ήδη ξεπερνάει το 50%. Όσοι διατηρούν τις θέσεις εργασίας τους βιώνουν καθεστώς ανασφάλειας, μερικής απασχόλησης και σημαντικής μείωσης των αποδοχών τους. Τα εργασιακά δεδομένα στη χώρα ανατρέπονται. Αν συνυπολογιστούν και οι απροκάλυπτες ή συγκεκαλυμμένες απολύσεις, που ήδη προετοιμάζει η κυβέρνηση, και σε συνεργασία με την τρόικα, στον δημόσιο τομέα, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες προμηνύονται εκρηκτικές.

Βιώνουμε εκ νέου το θέατρο του παραλόγου. Για μια ακόμη φορά εγκλωβίστηκε η κυβέρνηση στις προ τριμήνου δεσμεύσεις της.   Ξαναφήνουν την επίλυση των «καυτών» ζητημάτων την τελευταία στιγμή. Τα αποτελέσματα των επιλογών τους όμως είναι δραματικά τόσο σε κοινωνικό όσο και οικονομικό επίπεδο. Η ανεργία αυξάνεται συνεχώς. Η απελπισία των καταναλωτών μεγαλώνει και η ζήτηση μειώνεται ακόμη περισσότερο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται , όχι σαν φάρσα, αλλά σαν τραγωδία.  Είχαν εκτιμήσει , πως με τις μειώσεις των συντάξεων και των παροχών τα Ταμεία θα είχαν  πλεόνασμα, φέτος, ύψους 3,2 δις. ευρώ, αλλά ήδη από τους πρώτους μήνες του έτους ο στόχος θεωρείται ανέφικτος.  

Οι περιστάσεις , αλλά πολύ περισσότερο η κοινή λογική απαιτεί την προετοιμασία της χώρας για κάθε ενδεχόμενο.  Ο κόσμος έχει, προ πολλού, ξεπεράσει τα όρια της υπομονής και της αντοχής του. Δεν μπορούμε να πορευόμαστε προσμένοντας κάποιο θαύμα.  Στο όνομα του εθνικού μας συμφέροντος χρειαζόμαστε όσο τίποτε το δικό μας εφαρμόσιμο σχέδιο,  πριν οι καταστάσεις γίνουν επικίνδυνες και απρόβλεπτες.

πηγή